Hilde Helsen (ToolBox): “Met mijn ‘gewoon doen!’-mentaliteit probeer ik in mijn voorzitterschap het verschil te maken”
“Goh, da’s moeilijk! Ik kan er eigenlijk geen uitkiezen, er zijn er zoveel”, antwoordt Hilde Helsen op de vraag wat haar favoriete goed doel is. Als voorzitter van vzw ToolBox ziet ze er dan ook heel wat de revue passeren. ToolBox helpt namelijk andere sociale organisaties met hun beheer, zodat ze nog meer impact kunnen creëren. Anderen helpen zaken te verwezenlijken, is een beetje de rode draad doorheen de carrière en in het voorzitterschap van Helsen. “Ik hou ervan om mensen te inspireren om boven zichzelf uit te stijgen zodat ze samen met anderen dromen realiseren.”
Het is niet omdat je het nog nooit gedaan hebt dat je het niet kunt. Het is zowat de lijfspreuk van Hilde Helsen. Waar die drive vandaan komt om dingen te doen, te creëren, te realiseren? Helsen moet er niet ver naar zoeken: “Ik kom uit een heel warm nest”, vertelt ze. “Als je bij ons thuis zei dat je vond dat dit niet kon of dat dat net wel moest kunnen, dan zeiden mijn ouders nooit ‘doe nu maar gewoon’ of ‘pas u maar aan aan hoe het is’. Nooit. Ze zeiden ‘probeer maar!’. Ze inspireerden ons om de dingen in vraag te stellen en te veranderen als het antwoord ons niet beviel.”
Als kind heeft ze er nooit bij stilgestaan, maar als volwassene beseft ze des te meer hoe belangrijk de mentaliteit is die ze van haar ouders heeft meegekregen. “Ik heb in mijn studies en werk altijd dingen durven doen. Ik zat er als tiener niet mee in dat ik een van de weinige vrouwen zou zijn in mijn studies Burgerlijk Ingenieur-Materiaalkunde. En als pas afgestuurde maakte het voor mij ook niet uit dat ik een van de weinige vrouwen was in de chemiesector. Ik wou dat doen, dus ik deed het — ook als het betekende dat ik de vreemde eend in de bijt zou zijn. Het is door dingen te doen dat je doelen bereikt en succes hebt”, zegt ze.
“Ik was de persoon die de zaken die lang geleden onder de mat geveegd waren er terug vanonder haalde”
Niet gewoon aan tafel schuiven en knikken
En succes heeft Hilde Helsen zeker al gehad. Haar job bij grote multinationals heeft ervoor gezorgd dat ze heel wat jaren in het buitenland heeft vertoefd. Via haar werk voor een Fins bedrijf heeft ze haar eerste bestuurservaringen opgedaan in bedrijven in Italië, Jordanië en China. “Ik was blij met die kans, want ik ben altijd wel gefascineerd geweest door besturen”, zegt ze. “Een bestuur zet het kader van een organisatie, geeft het vorm en bewaakt het. Ik wou dat wel eens meemaken om als bestuurder mee een bedrijf op die manier te ondersteunen.”
En het was meteen ook een nieuwe uitdaging van Helsen. “Ik probeer graag nieuwe dingen hé, ik denk dat dat intussen wel duidelijk is”, glimlacht ze. “Maar makkelijk was het niet. Als je voor een Fins bedrijf in de raad van bestuur van een Italiaans bedrijf zetelt, dan kan je je misschien wel voorstellen dat die twee culturen durven botsen. Ik heb daar gemerkt dat ik iemand ben die heel goed verbindend kan werken. Dat was op de duur ook een beetje mijn rol om de verschillende culturen met elkaar te verbinden en ervoor te zorgen dat iedereen durfde zeggen wat hij wou zeggen.”
Ze was geen voorzitter in die raden van bestuur, benadrukt Helsen, maar toch was zij diegene die de hete hangijzers blootlegde. “Ook hier was ik een beetje de vreemde eend in de bijt. Ik was de persoon die de zaken die lang geleden onder de mat geveegd waren er terug vanonder haalde”, lacht ze. “Bij die eerste mandaten merkte ik ook dat er geen deftig onboardingproces was, dus dan ging ik daar als bestuurder maar iets aan doen. Ik kan niet gewoon in een raad van bestuur mee aan tafel schuiven en knikken. Dat is niet de bedoeling van een bestuur, toch?”
Hoog niveau van engagement nodig
Helsen heeft gemerkt dat niet elke raad van bestuur zit te wachten op een bestuurder die zo hard de touwtjes in handen neemt. “Ik ben bestuurder geweest voor een vereniging waar dat not done was. Ik moest mij niet te veel vragen stellen, vonden ze. Ik vroeg me af wat mijn toegevoegde waarde als bestuurder dan in godsnaam was”, zegt ze. “Ik heb mijn mandaat uitgedaan, maar ik heb mij niet opnieuw kandidaat gesteld. Ik begrijp dat elke board zijn eigen cultuur heeft, maar dat was absoluut niet mijn idee van hoe een raad zich zou moeten gedragen.”
Haar eigen raad van bestuur bij ToolBox pakt ze dus helemaal anders aan. “We zijn heel transparant en open”, zegt Hilde Helsen. “Ik heb als voorzitter een heel duidelijk idee van waar we naartoe moeten, wat onze prioriteiten moeten zijn en hoe we het gaan aanpakken, maar ik ga er nooit zomaar van uit dat de bestuurders het daarmee eens zijn. Ik vraag hen dus altijd of zij die aanpak zien zitten, of zij nog bedenkingen hebben of zorgen. Die openheid zorgt ervoor dat we een mooie samenwerking hebben in onze raad.”
Ze verwacht van haar bestuurders dat zij hierin meegaan, dat ze geëngageerd zijn en hun zegje doen. “Toen ik pas verkozen was als voorzitter, merkte ik dat het engagement van twee leden van de raad van bestuur wat laag was. Ik heb met hen one-on-one gesproken en gezegd dat ze hun mandaat naast hun mogen neerleggen als ze het niet meer zagen zitten. Ze hadden tot dan toe al een goede rol gespeeld en als ze nu niet meer de energie hadden om die rol verder te zetten, dan even goede vrienden. Maar ofwel blijf je en haal je het engagement dat ik verwacht, ofwel verlaat je de raad van bestuur. Ik vind een geëngageerd team te belangrijk voor een organisatie om mensen te laten slabakken.”
“Ik kwam vanuit mijn zeer corporate-achtergrond ineens in die purpose driven ‘why’ organisatie en ik vond dat fantastisch”
Nog nooit zo fier geweest
Hilde Helsen is sinds 2014 voorzitter van ToolBox, maar kende de organisatie al jaren ervoor. “Ik ben er in 2008 gestart als vrijwilliger. Ik begeleidde dus vanuit mijn expertise andere vzw’s voor ToolBox. Ik kwam vanuit mijn zeer corporate-achtergrond ineens in die purpose driven ‘why’-organisatie en ik vond dat fantastisch”, zegt ze. “Ik was enorm geïntrigeerd door hoe de organisatie werkte. Niet alleen extern, maar ook intern. Ze moeten die interesse gezien hebben, want in 2011 hebben ze mij gevraagd om bestuurder te worden.”
Opnieuw is Helsen meteen in actie geschoten. “Er was geen onboardingproces, dus ik heb dan maar mijn eigen onboarding opgezet”, lacht ze. “Gelukkig waren de andere leden hier heel meegaand in en zagen ze het wel zitten om met zo’n proces eens te experimenteren. Ik ben ook snel andere projecten beginnen trekken en blijkbaar is dat wel in het oog gesprongen van de voorzitter en de leden. Bij het feest voor het tienjarig bestaan van de organisatie in 2013 hebben ze mij gevraagd om voorzitter te worden.”
Ze moest er eens over nadenken, heeft ze toen geantwoord. “Maar eigenlijk moest ik daar helemaal niet over nadenken”, glimlacht ze. “Ik heb al veel promoties gekregen in mijn leven, maar ik ben nog nooit zo fier geweest als toen ze mij die vraag stelden.” De fierheid en emotie van die dag zijn nog steeds op Helsens gezicht te lezen. Haar werk voor ToolBox doet ze volledig pro bono, net als de andere leden van de raad van bestuur, en niets gaat boven de voldoening die ze krijgt uit de job die ze doet voor de vzw, klinkt het nog.
“De droom die de founders bijna twintig jaar geleden hadden, is nog steeds het interne kompas van onze raad van bestuur”
Interne kompas van de raad
Haar enthousiasme voor het werk wil echter niet zeggen dat alles altijd van een leien dakje loopt. “Toen ik in januari 2014 aan mijn mandaat begon en ik het budget voor het komende jaar bekeek, gingen er al meteen alarmbellen af. Het klopte gewoonweg niet, maar ik snapte niet hoe dat kon want ik had toch zelf in die raad van bestuur gezeten en budgetten goedgekeurd? Wat bleek? Onze raad van bestuur was jarenlang eigenlijk een goednieuwsshow. We hoorden alleen wat goed ging en niet wat minder liep.”
Het eerste jaar van haar voorzitterschap heeft Hilde Helsen de werking van de raad van bestuur rechtgetrokken en hervormd. Helsen is niet iemand die bij de pakken blijft zitten, dus is ze er ingevlogen zoals ze in elke uitdaging vliegt: met veel enthousiasme. De ‘gewoon doen!’-mentaliteit is hoe zij in haar voorzitterschap het verschil maakt, meent ze. Dat, en het feit dat ze een eindeloze drive heeft om mensen te inspireren.
“In het begin van mijn voorzitterschap heb ik de founders van ToolBox uitgenodigd op een van onze vergaderingen om te horen hoe alles is begonnen met de organisatie. De droom die zij bijna twintig jaar geleden hadden, is nog steeds het interne kompas van onze raad van bestuur”, zegt ze. “Alle acht personen in het bestuur kennen dat kompas. En precies dat maakt dat moeilijke beslissingen eigenlijk niet moeilijk zijn, want we weten waar onze organisatie voor staat, wat we willen bereiken. En als je dat heel goed in je achterhoofd houdt, weet je snel wat de juiste beslissing is.”
Een verschil maken
Haar mooiste momenten als voorzitter? “Wanneer ik merk dat ToolBox steeds bekender wordt”, zegt ze. “Het is de bedoeling dat wanneer organisaties hulp nodig hebben met hun beheer, ze dan aan ons denken. En dat gebeurt nu ook meer en meer.” Ze is zelf een grote dromer, maar wel eentje die ze zoveel mogelijk probeert te realiseren. Het feit dat ToolBox precies dat doet, maakt dat ze zich bij de organisatie als een vis in het water voelt. “Wij helpen anderen om hun impact te vergroten en hun dromen waar te maken. En onze hulp wérkt ook, zo blijkt uit onze onderzoeken. Fantastisch toch, als je weet dat je een verschil maakt?”
Auteur: Ines Van Impe
