Het is ondertussen 2 jaar geleden dat het ‘recht op deconnectie’ werd ingevoerd. Ondertussen geven werknemers hun eigen werk-privébalans een mooie gemiddelde score van 7,3 op 10. Toch geeft zes op de tien (59%) onder hen aan dat de werkdruk het afgelopen jaar (sterk) gestegen is. Ook zeven op de tien bedrijven (68%) erkennen die toegenomen belasting op de werkvloer. Het nijpende personeelstekort wordt door zowel werkgevers als werknemers als de belangrijkste oorzaak voor werkstress aangeduid. Dat blijkt uit onderzoek in opdracht van hr-expert Acerta Consult bij meer dan 2000 werknemers en 500 bedrijven in ons land. Die toegenomen werkdruk weegt bij werknemers ook op het mentaal welzijn: een kwart (24,1%) heeft momenteel het gevoel dat hij/zij tegen een burn-out aanschurkt.
Hoe is het gesteld met de werkdruk en met de work-life balans van werknemers in ons land, exact twee jaar na het invoeren van het recht op deconnectie? Nieuw onderzoek van Acerta Consult toont dat de werkende Belg best positief is over het evenwicht tussen werk en privéleven. Werknemers geven hun work-life balans gemiddeld 7,3 op 10. Dat is goed nieuws, maar het betekent niet dat we ervan mogen uitgaan dat het recht op deconnectie de werkdruk verminderd heeft, integendeel. Uit het onderzoek blijkt dat nagenoeg de helft – 48,1% – van de werknemers uit de private sector de werkdruk vandaag als (veel) te hoog ervaart. Bijna zes op de tien (58,7%) getuigen dat die druk tegenover vorig jaar zelfs is toegenomen. Werkgevers zijn nog kritischer: 57,6% schat de werkdruk in hun organisatie op dit moment in als (veel) te hoog en 67,9% meent dat die druk in een jaar tijd (sterk) is toegenomen.
“Op het eerste gezicht is het misschien verrassend dat werkgevers kritischer zijn over de werkdruk dan werknemers. Zij zetten werkdruk bijvoorbeeld al op plaats twee in de lijst van belangrijkste redenen waarom werknemers hun onderneming verlaten, terwijl werknemers werkdruk pas als zesde belangrijkste reden opgeven waarom ze bij hun huidige werkgever zouden vertrekken. Toch is het niet zo vreemd dat werkgevers hun blik meer op de toekomst richten en zien wat er allemaal nog op de werkvloer staat te veranderen, onder andere door de opmars van AI en de aanhoudende arbeidskrapte. Dat dit hen bijzonder alert maakt, is op zich goed nieuws, want alleen wie zich bewust is van de uitdagingen, kan zich ertegen wapenen. Uit onze cijfers blijkt ook dat bedrijven vooral aandachtig moeten zijn voor het mentaal welzijn en de werkdruk bij jongeren. Het zijn vooral de 18- tot 35-jarigen die hun work-life balans een beduidend lagere score geven. Eén op de drie twintigers en dertigers geeft het evenwicht tussen werk en privé momenteel een score van 6 op 10 of minder.”
Kristel Minten, experte welzijn bij Acerta Consult
Aanhoudende arbeidskrapte belangrijke oorzaak van werkdruk en burn-out
Ook over de oorzaken van de gestegen werkdruk zijn werkgevers en werknemers vrij eensgezind. De belangrijkste redenen: de arbeidskrapte (gebrek aan voldoende personeel) en de toename van taken en verantwoordelijkheden op de werkvloer. De toegenomen werkdruk verhoogt ook het risico op burn-out bij werknemers: maar liefst één op de vier (24,1%) heeft momenteel het gevoel dat hij/zij tegen de limieten aanbotst en binnenkort zou kunnen uitvallen door een burn-out.
Welzijn wordt belangrijker
Dat de arbeidskrapte prangend blijft, maakt dat welzijn op het werk alleen maar nóg belangrijker wordt. Want als het moeilijk is om mensen te vinden, is het cruciaal dat de mensen die er zijn, zich goed voelen in hun job én bij hun werkgever. Over het welzijnsbeleid in onze ondernemingen loopt de inschatting van werknemers en werkgevers iets minder gelijk: werknemers geven het huidige welzijnsbeleid in de organisatie waar ze werken een 6,7 op 10; werkgevers menen dat het beleid een 7,1 op 10 verdient.
“Werkgevers, werknemers en de overheid zijn zich bewust van het belang van een effectief welzijnsbeleid. Dat blijkt, niet alleen uit onze bevraging, ook uit het regeerakkoord. Dat zet onder andere in op een responsabilisering bij alle partijen, moedigt een actief verzuimbeleid aan, wil de re-integratietrajecten hervormen, en houdt met de verlengde werkgeversbijdrage aan het RIZIV een stok achter de deur. Welzijn, werkdruk en een goede balans tussen werk en privé behouden, zijn een gedeelde verantwoordelijkheid, iets waar werkgever én werknemer samen en op tijd aan moeten werken.”
Kristel Minten
De gegevens komen van de jaarlijkse spiegelbevraging die Acerta Consult door het onderzoeksbureau Indiville laat uitvoeren bij een representatief staal van meer dan 500 Belgische werkgevers en nog eens bij meer dan 2000 werknemers. De data van de bedrijven werden gewogen om representatief te zijn voor België naar het aantal werknemers in de actieve ondernemingen met minstens 5 werknemers. De data van de werknemers werden gewogen om representatief te zijn voor België naar statuut, leeftijd, geslacht, taal en sector.
